یازهرا س

گر هر یک ز نسوان برگزیند راه زهرا را

خدا بخشد به دست بانوان دنیا و عقبا را

امیدی گر بود ما را به جز درگاه زهرا نیست

خدایا بر نگردان نا امید از درگهش ما را

الا ای دور از آلایش بیا حرمت تماشا کن

ببین قرآن کند مدح و ثنا دلبند طاها را

جمال شاهد غیبی همه از روی او پیدا

و لیکن دیده می خواهد که بیند روی یکتا را

به عصمت برتر از مریم حریم قدس را مَحرم

به زیبایی نهد حیران هزاران چون زلیخا را

بلی آنجا که خورشید از رخ خود پرده می گیرد

چه جای شبچراغ افروختن ماه و ثریّا را

اگر دستی فلک مِهر و اگر دستی بر آرد ماه

علی بر او نمی بخشد عوض یک موی زهرا را

مزارش همچو راز جان معمّایی است تا محشر

مگر دست خدا روزی گشاید این معمّا را

همه اوصاف او گفتن نه مقدورت بود «ساکت»

مگر بتوان که پیمودن یهیک پیمانه دریا را